Rozdział XX i Antonio Gaudi jako swat

            Po 20 sierpnia, już po dwudziestych piątych urodzinach Fox, a dokładniej dzień po pierwszym meczu Blaugrany w nowym sezonie La Ligi Neymar zabrał swoją ukochaną do jednej z najlepszych restauracji znajdującej się w pobliżu Pl. de Catalunya.

On ubrany w grafitowe spodnie, tegoż samego koloru buty, koszulę w czarno-granatowo-białą kratę z podwiniętymi rękawami i nie zapiętą pod szyję, a do tego grafitowe oprawki RayBan; ona w małej czarnej od Rolanda Moureta, sandałkach na szpilce kupionych w DASH, z małą skórzaną torebeczką marki SAGAN i związanych w tzw. kokon włosach. Wyglądali jak wyjęci z jakiegoś żurnala. Para idealna. Piękni, młodzi, stylowi, szczęśliwi, zakochani. Nic, tylko im pozazdrościć.

Po smacznej kolacji wybrali się na spacer. Poszli w ulubione miejsce pani magister, a mianowicie do Parc Güell. Usiedli chwilę na najdłuższej ławce świata. Wokół nie było ludzi. Zegarek wskazywał na 19:25, więc odwiedzający się ulatniali. W pewnym momencie w tym kolorowym miejscu zostali tylko we dwoje. Nagle piłkarz zerwał się z miejsca.

- Wiesz, że cię kocham i że jesteś dla mnie całym światem? – zapytał lekko poddenerwowany.

- Tak, wiem. Ja też cię kocham nad życie – odpowiedziała zdezorientowana.

- Zrozum, gdyby nie ty i Davii… Ja nie chcę bez ciebie żyć. Całą resztę mojego życia chcę spędzić przy tobie. – uklęknął przed ukochaną – A więc, Lili, czy uczynisz mi tę przyjemność i wyjdziesz za mnie? Czy zostaniesz panią da Silva Santos? – mówił drżącym głosem, wyciągając małe, czerwone pudełeczko z pierścionkiem.

- Ney… - zsunęła się z ławki, kucając przed Brazylijczykiem – Co ja ci mogę powiedzieć? – ciągnęła ze łzami w oczach.

- Powiedz „tak” i uczyń mnie najszczęśliwszym facetem na świecie.

- Tak. Zostanę panią da Silva. – Júnior włożył jej na serdeczny palec przepiękny pierścionek – Kocham cię.

- Kocham cię.

            Narzeczeni wstali z ziemi i zaczęli namiętnie się całować…

CZYTASZ=KOMENTUJESZ

***

Hejka ;*

No to macie pierwszą niespodziankę, 

chociaż wydaje mi się, że była do przewidzenia. ;)

To już przedostatni rozdział.

Dodam jeszcze 2 posty.

Ale, ale! Nie smućcie się!

Zapraszam Was na nowe opowiadanie, 

które znajdziecie pod adresem:

http://wposzukiwaniuszczescianaswiecie.blogspot.com

Czytajcie i wyrażajcie swoją opinię. To dla mnie bardzo ważne :D

No to ja już znikam i do następnego, robaczki <3