Rozdział XVII i błogie dni

            Zgodnie z obietnicą Brazylijczyk po czterech dniach od jej wyjazdu pojawił się w rodzinnym mieście ukochanej. Liliana zabrała go do pubu Fabiana, poznała ich ze sobą. Przedstawiła go także rodzinie. Jednego dnia wyszli w góry, gdzie przenocowali w schronisku. Innego udali się do Jeleniej Góry, bo nasza bohaterka miała tam parę rzeczy do załatwienia. Młodzi dużo spacerowali i cieszyli się swoim towarzystwem. Tak samo było zresztą w Świnoujściu – właśnie ten kurort wybrali na swoje pierwsze wakacje nad morzem.

            Pewnie myślicie, że zamieszkali w jakimś ekstra wypasionym hotelu? Na przykład w tym drogim kompleksie „Baltic Park”? Otóż odpowiedź jest krótka i brzmi: NIE. Wybrali znajdujące się przy ulicy Zdrojowej nowoczesne apartamentowce. Nasza bohaterka była już tam kilka razy i wiedziała, że jest tu cicho, spokojnie, a już na pewno nikt nie będzie ich nagabywał. Zresztą, stamtąd było bardzo, ale to bardzo blisko do niestrzeżonej plaży (czyt. nie było tu tłumów).

            Zaraz po rozpakowaniu walizek i chwilowym odpoczynku udali się do świetnie Lilce znanej „Chaty” na dorsza. Po posiłku – a było już po 20:00 – poszli na spacer brzegiem morza do słynnego wiatraka. Obserwowali wpływające do portu promy i statki wycieczkowe.

            Cztery dni szybko minęły, a zakochańce postanowili, że skoro mają jeszcze trzy dni do samolotu do Brazylii, to pojadą nad jezioro. Tak się akurat doskonale składało, że jeden z członków wielkiej rodziny Polki posiadał w okolicach Leszna domek letniskowy. Można powiedzieć, że było to totalne odludzie. Blisko wody. Cisza. Jednym słowem w sam raz jak na odpoczynek dla uciekającego przed paparazzi pierwszoligowego piłkarza…

            Było tu pięknie. Mały, piętrowy, drewniany domek. Jakieś 100 metrów do jeziorka. Dookoła mnóstwo zieleni. Miejsce na grilla i leżaki. Niewiele osób w pobliżu. Kawałek drogi do miasta – piechotą nie było szans. Jednak Neyowi to miejsce od razu przypadło do gustu. Cieszył się nawet, że nie ma tu internetu. W końcu mógł spędzić kilka dni tylko ze swoją dziewczyną, kilka bardzo romantycznych dni…

            Nie będziemy tutaj zbytnio naruszać prywatności pary, ponieważ narrator nie chciałby do końca wściubiać swojego nosa w nieswoje sprawy. Musi wam wystarczyć te parę zdań.

            Każdego dnia chodzili objęci  na plażę. Słońce mocno przygrzewało, woda była czysta. Nie obyło się więc bez zabawnych według chłopaka psikusów. Przykładowo pewnego przedpołudnia farmaceutka chciała się opalić, toteż leżała na piasku i zdawała się na łaskę promieni słonecznych. Napastnik, jako że jego partnerka nie chciała iść popływać, postanowił zakraść się do niej, wziąć na ręce i siłą zaciągnąć do jeziora. Lila mu się wyrywała, ale w końcu skończyli w swoich objęciach, zanurzeni do pasa i całujący się.

            Cały ich pobyt wypełniony był troskliwymi i pełnymi czułości poczynaniami. Pokochali się jeszcze mocniej – o ile o w ogóle możliwe i zbliżyli do siebie jeszcze bardziej – jeśli wiecie o czym narrator mówi ;-) Ale przyszedł czas wyjazdu…

CZYTASZ=KOMENTUJESZ

***

Hejka, robaczki!

Chciałabym przeprosić...

Wiem, że rozdział jest krótki i o niczym, ale kompletnie nie miałam na niego pomysłu. :(

Do tego jestem dzisiaj strasznie, ale to strasznie wykończona.

Padam!!

Dzisiaj w klinice mało co nie zasnęłam w poczekalni,

a w aucie już się kimnęłam. :p

Ledwo siedzę, ale skoro obiecałam wczoraj na photoblogu,

że dziś pojawi się kolejna część tego opowiadania,

to dodaję, bo staram się obietnic dotrzymywać.

Tak więc nie przedłużam i do zobaczenia w następnym wpisie.

Buźka ;**